Σπύρος Παπακώστας

Ο Σ. Παπακώστας πήρε το διδακτορικό του στην Πληθυσμιακή Γενετική, Μοριακή Συστηματική, Εξελικτική Γενετική και Μοριακή Οικολογία το 2008 από το Τμήμα Βιολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ). Ακολούθως εργάστηκε ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Τούρκου στη Φινλανδία μεταξύ 2009 και 2012 στα αντικείμενα της Λειτουργικής Γονιδιωματικής, Πρωτεομικής, Βιολογίας Συστημάτων, και Μοριακής Οικολογίας. Από το 2012 μέχρι το 2015 εργάστηκε ως Κύριος Ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Τούρκου (Φινλανδίας) και στο Ολλανδικό Ινστιτούτο Οικολογίας (2012-2013) στα αντικείμενα της Μικροβιακής και Μοριακής Οικολογίας και Οικοεξελικτικής Δυναμικής. Μεταξύ 2016 και 2020 εργάστηκε ως Λέκτορας και Επικεφαλής Ερευνητής στα Πανεπιστήμια του Τούρκου και του Ελσίνκι (Φινλανδία) στα αντικείμενα της Μοριακής Οικολογίας και Πληθυσμιακής Γονιδιωματικής. Μετά από ένα σύντομο πέρασμα (2021-2022) ως Κύριος Ερευνητής στο Τμήμα Βιολογίας του ΑΠΘ, από τον Ιούλιο 2022 υπηρετεί ως Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Επιστήμης και Τεχνολογίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδος. Διδάσκει πλήθος μαθημάτων όπως Αλληλούχιση DNA με τεχνολογίες Νέας Γενιας,

ΠερισσότεραΑπόκρυψη

Τίτλος:

Μικροβιακή και Μοριακή Οικολογία

Πτυχίο:

Πτυχίο Βιολογίας, Τμήμα Βιολογίας, Σχολή Θετικών Επιστημών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

Διδακτορικό:

Τίτλος Διδακτορικού: Καθορισμός της Γενετικής Σύστασης Πληθυσμών Ειδών του Γένους Bachionus με χρήση Μοριακών Δεικτών, Ίδρυμα: Τμήμα Βιολογίας, Σχολή Θετικών Επιστημών, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης

E-mail:

spapakostas@ihu.edu.gr

Ώρες συνεργασίας:

08:00 – 16:00

Πρόσφατες δημοσιεύσεις:

1. Papatheodorou et al. (2023) Fire and Rhizosphere Effects on Bacterial Co-Occurrence Patterns. Microorganisms, 11: 790. 2. Lemmen et al. (2023) An experimental test of the growth rate hypothesis as a predictive framework for microevolutionary adaptation. Ecology, 104: e3853. 3. Gkagkavouzis et al. (2021). Investigating genetic diversity and genomic signatures of hatchery-induced evolution in Gilthead seabream (Sparus aurata) populations. Diversity, 13: 563. 4. Sävilammi et al. (2021). Cytosine methylation patterns suggest a role of methylation in plastic and adaptive responses to temperature in European grayling (Thymallus thymallus) populations. Epigenetics, 16: 271-288. 5. Sävilammi et al. (2019). The chromosome-level genome assembly of European grayling reveals aspects of a unique genome evolution process within salmonids. G3: Genes|Genomes|Genetics, 9: 1283-1294.

Ερευνητικά έργα:

1. A Plan towards an eDNA reference library and data repository for Aquatic Organisms, navigating Europe towards the next generation biodiversity monitoring (HORIZON) (Duration: 2023-2026). 2. Systems Biology Modelling of Key Life History Traits for Sustainable Aquaculture Production in the Mediterranean Region (HFRI) (2021-2025)

Επιπρόσθετοι τίτλοι μαθημάτων:

1. Data Science 2. Next Generation DNA Sequencing 3. Proteomics and Functional Genomics 4. Biological Databases 5. Metagenomics 6. Population Genomics 7. Gene Ontologies

Link σε βιβλιογραφικές βάσεις:

https://scholar.google.com/citations?use...